σύγκλειση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η σύγκλειση οι συγκλείσεις
      γενική της σύγκλεισης* των συγκλείσεων
    αιτιατική τη σύγκλειση τις συγκλείσεις
     κλητική σύγκλειση συγκλείσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συγκλείσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύγκλειση < σύγ- + κλεί(νω) + -ση

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈsiŋ.ɡli.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐γκλει‐ση
παλιότερος συλλαβισμός : σύγ‐κλει‐ση
ομόηχα: σύγκληση, σύγκλιση, σύγκλυση

Ουσιαστικό

σύγκλειση θηλυκό

Μεταφράσεις
    σύγκλειση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.