συγκαίω

συγκαίω < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική συγκαίω

συγκαίω

1. προκαλώ σύγκαμα, ερεθισμό του δέρματος
2. (στην παθητική φωνή, αποθετικό ρήμα) παθαίνω σύγκαμα

• σύγκαμα

• συγκαίω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
• συγκαίω - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

συγκαίω < σύν + καίω

συγκαίω

1. κατακαίω, ανάβω πυρκαγιά

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Πλάτων, Τίμαιος, 22c @scaife.perseus

   τὸ γὰρ οὖν καὶ παρʼ ὑμῖν λεγόμενον, ὥς ποτε Φαέθων Ἡλίου παῖς τὸ τοῦ πατρὸς ἅρμα ζεύξας διὰ τὸ μὴ δυνατὸς εἶναι κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς ὁδὸν ἐλαύνειν τά τʼ ἐπὶ γῆς συνέκαυσεν καὶ αὐτὸς κεραυνωθεὶς διεφθάρη, τοῦτο μύθου μὲν σχῆμα ἔχον λέγεται,

2. υπερθερμαίνω, φλογίζω
3. (αμετάβατο) υπόκειμαι σε φλόγωση
4. (στην παθητική φωνή) κατακαίομαι

• αττικός τύπος : συγκάω, ξυγκάω

• → δείτε τις λέξεις καίω και κάω

• συγκαίω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συγκαίω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.