σπίλωση
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | σπίλωση | οι | σπιλώσεις |
| γενική | της | σπίλωσης* | των | σπιλώσεων |
| αιτιατική | τη | σπίλωση | τις | σπιλώσεις |
| κλητική | σπίλωση | σπιλώσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, σπιλώσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- σπίλωση < μεσαιωνική ελληνική σπίλωσις[1] < ελληνιστική κοινή σπιλόω < αρχαία ελληνική σπίλος
Μεταφράσεις
- σπίλωσις - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.