πάλιν

πάλιν < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πάλιν

• ἐπάλι
• πάλεν, πάλε
• πάλι

πάλιν

1. (τοπικό επίρρημα, κίνησης) προς τα πίσω
2. (χρονικό επίρρημα)
   1. (δήλωση επανάληψης) ξανά, εκ νέου, όπως η νεοελληνική πάλι
   2. (δήλωση χρονικής ακολουθίας) έπειτα, στη συνέχεια
3. (αντιθετική σημασία) όμως, εξάλλου, απ' το άλλο μέρος, εν τούτοις, μολαταύτα
4. (εμφατικό)

   ※  Πείνα μου, πάλιν πείνα μου, καὶ δεύτερον σὲ γράφω (Ανωνύμου, Πτωχοπρόδρομος (12ος αιώνας). III 273‑7] χφ P)

5. (+ καί + υποθετική πρόταση) αν όμως
6. (προεξαγγελτικό) σε διήγηση, για να εισάγει νέο κεφάλαιο σε διήγηση

• η λέξη, και στα ποντιακά

• παλιν- και οι μορφές του Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα παλιν- στο Βικιλεξικό

• πάλιν -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

πάλιν < → λείπει η ετυμολογία

• πάλι (ελληνιστική κοινή, και νέα ελληνική)

πάλιν

• → ζητούμενο λήμμα

• παλιν- και οι μορφές του Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα παλιν- στο Βικιλεξικό

• πάλιν - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πάλιν - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.