νοσηλευτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	νοσηλευτής	οι	νοσηλευτές
γενική	του	νοσηλευτή	των	νοσηλευτών
αιτιατική	τον	νοσηλευτή	τους	νοσηλευτές
κλητική		νοσηλευτή		νοσηλευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

νοσηλευτής

νοσηλευτής < νοσηλεύ(ω) + -τής

ΔΦΑ : /no.si.leˈftis/

νοσηλευτής με αμαξίδιο

νοσηλευτής αρσενικό, νοσηλεύτρια θηλυκό

(ιατρική, επάγγελμα) επιστημονικά εκπαιδευμένος νοσοκόμος
↪ Οι νοσηλευτές σπουδάζουν νοσηλευτική στο πανεπιστήμιο με διάρκεια σπουδών, τέσσερα χρόνια.

→ και δείτε τις λέξεις νόσος και νοσοκόμος

νοσηλευτής

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.