νιζάμης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	νιζάμης	οι	νιζάμηδες
γενική	του	νιζάμη	των	νιζάμηδων
αιτιατική	τον	νιζάμη	τους	νιζάμηδες
κλητική		νιζάμη		νιζάμηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

νιζάμης < νιζάμ(ι) + -ης ή απευθείας άμεσο δάνειο από την οθωμανική τουρκική نظام στη σημασία: στρατιώτης τακτικού στρατού (τουρκική nizam) + -ης < αραβική نِظَام (niẓām, οργάνωση, τάξη)

ΔΦΑ : /niˈza.mis/

νιζάμης αρσενικό

(ιστορία, στρατιωτικός όρος, παρωχημένο) στρατιώτης του τακτικού στρατού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σε αντιδιαστολή με τον βασιβουζούκο ή τον γενίτσαρο

στρατιώτης τακτικού οθωμανικού στρατού

⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.