νεκροθάφτης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο νεκροθάφτης οι νεκροθάφτες
      γενική του νεκροθάφτη των νεκροθαφτών
    αιτιατική τον νεκροθάφτη τους νεκροθάφτες
     κλητική νεκροθάφτη νεκροθάφτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νεκροθάφτης < ελληνιστική κοινή νεκροθάπτης < νεκρός + θάπτω

Προφορά
ΔΦΑ : /ne.kɾoˈθa.ftis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : νε‐κρο‐θά‐φτης

Ουσιαστικό

νεκροθάφτης αρσενικό

  1. (επάγγελμα) αυτός που αναλαμβάνει να διεκπεραιώσει την ταφή ενός νεκρού
    ≈ συνώνυμα: κοράκι
  2. (μεταφορικά) αυτός που με τις ενέργειές του συντελεί στην καταστροφή ενός πράγματος
    Ο πρόεδρος- «νεκροθάφτης» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου (Το Βήμα, 6-09-2009)

Μεταφράσεις
    νεκροθάφτης
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.