μισθάριον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
μισθᾰριο-
ονομαστική τὸ μισθάριον τὰ μισθάριᾰ
      γενική τοῦ μισθαρίου τῶν μισθαρίων
      δοτική τῷ μισθαρίῳ τοῖς μισθαρίοις
    αιτιατική τὸ μισθάριον τὰ μισθάριᾰ
     κλητική ὦ! μισθάριον μισθάριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μισθαρίω
γεν-δοτ τοῖν  μισθαρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μισθάριον < μισθ(ός) + υποκοριστικό επίθημα -άριον

Ουσιαστικό

μισθάριον, -ου ουδέτερο

Απόγονοι

μισθάριον (αρχαία ελληνικά)

⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: μισθάριν (μισθός, αμοιβή· ναύλος χωρίς υποκοριστική σημασία)
⇒ κυπριακά: μισθάριν
⇘ νέα ελληνικά: μισθάριο (μισθουλάκος)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.