μελίσσιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μελίσσιον < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή μελίσσιον, υποκοριστικό για την αρχαία ελληνική μέλισσα [1]

Ουσιαστικό

μελίσσιον ουδέτερο

  1. (περιληπτικό) σμήνος από μέλισσες
  2. κυψέλη όπου ζουν μέλισσες → δείτε το νεοελληνικό μελίσσι

Συγγενικά
  • μελισσιώνας, μελισσιών

→ και δείτε τη λέξη μέλισσα

Πηγές
  1. μελίσσιον - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας


Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μελίσσιον τὰ μελίσσιᾰ
      γενική τοῦ μελισσίου τῶν μελισσίων
      δοτική τῷ μελισσίῳ τοῖς μελισσίοις
    αιτιατική τὸ μελίσσιον τὰ μελίσσιᾰ
     κλητική ὦ! μελίσσιον μελίσσιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μελισσίω
γεν-δοτ τοῖν  μελισσίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μελίσσιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μέλισσ(α) + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

μελίσσιον ουδέτερο
  • αττικός τύπος : μελίττιον

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.