μαγούλα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η μαγούλα οι μαγούλες
      γενική της μαγούλας —
    αιτιατική τη μαγούλα τις μαγούλες
     κλητική μαγούλα μαγούλες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία 1
μαγούλα < (άμεσο δάνειο) αλβανική magulë (σωρός, λόφος)[1] < σλαβικής προέλευσης гомила (επιτύμβιος σωρός λίθων, λόφος) < πρωτοσλαβική *gomyla (επιτύμβιος σωρός λίθων) (πβ. ρουμανικά măgură: λόφος) (Χρειάζεται τεκμηρίωση…)

Προφορά
ΔΦΑ : /maˈɣu.la/
τυπογραφικός συλλαβισμός : μα‐γού‐λα

Ουσιαστικό

μαγούλα θηλυκό

Συγγενικά

Ετυμολογία 2
μαγούλα < μάγουλο + μεγεθυντικό επίθημα -α

Ουσιαστικό

μαγούλα θηλυκό

Μεταφράσεις
    λόφος
    μεγάλο μάγουλο
  • για γλώσσες που δεν έχουν ξεχωριστή λέξη για το μεγεθυντικό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε μάγουλο

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.