κριτήριον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κριτήριον < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική κριτήριον

Ουσιαστικό

κριτήριον ουδέτερο

  1. (νομικός όρος) δικαστήριο
  2. κρίση
  3. βασανιστήριο, τιμωρία
    ≈ συνώνυμα: κριτηρεμός
  4. σκέψη που μας βασανίζει

Συγγενικά
  • κριτηρεμένα
  • κριτηρεμός
  • κριτηρεύγω
  • κριτηριάζω

→ και δείτε τις λέξεις κριτής και κρίνω

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
κρῐτήριο-
ονομαστική τὸ κριτήριον τὰ κριτήριᾰ
      γενική τοῦ κριτηρίου τῶν κριτηρίων
      δοτική τῷ κριτηρίῳ τοῖς κριτηρίοις
    αιτιατική τὸ κριτήριον τὰ κριτήριᾰ
     κλητική ὦ! κριτήριον κριτήριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κριτηρίω
γεν-δοτ τοῖν  κριτηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κριτήριον < (κρίνω) κρι- + -τήριον

Ουσιαστικό

κριτήριον, -ου ουδέτερο

  1. μέθοδος κρίσης, κριτήριο,
  2. (νομικός όρος) δικαστική κρίση

Συγγενικά
  • ἐγκριτήριος
  • ἐπικριτήριον

→ και δείτε τη λέξη κριτής για θέματα με κριτ- & κρίνω για περισσότερα θέματα

Απόγονοι

κριτήριον (αρχαία ελληνικά)

⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: κριτήριον
⇘ νέα ελληνικά: κριτήριο
↷ λατινικά: criterium
↴ αγγλικά: criterion
↴ γερμανικά: Kriterium
↴ ισπανικά: criterio
→ ιταλικά: criterio
↴ ρωσικά: критерий (kritɛ́rij)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.