κεντρόφυγος

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο κεντρόφυγος η κεντρόφυγος
& κεντρόφυγη		 το κεντρόφυγο
      γενική του κεντροφύγου
& κεντρόφυγου		 της κεντροφύγου
& κεντρόφυγης		 του κεντροφύγου
& κεντρόφυγου
    αιτιατική τον κεντρόφυγο την κεντρόφυγο
& κεντρόφυγη		 το κεντρόφυγο
     κλητική κεντρόφυγε κεντρόφυγε
& κεντρόφυγη		 κεντρόφυγο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι κεντρόφυγοι οι κεντρόφυγοι
& κεντρόφυγες		 τα κεντρόφυγα
      γενική των κεντροφύγων
& κεντρόφυγων		 των κεντροφύγων
& κεντρόφυγων		 των κεντροφύγων
& κεντρόφυγων
    αιτιατική τους κεντροφύγους
& κεντρόφυγους		 τις κεντροφύγους
& κεντρόφυγες		 τα κεντρόφυγα
     κλητική κεντρόφυγοι κεντρόφυγοι
& κεντρόφυγες		 κεντρόφυγα
Οι πρώτοι τύποι, λόγιοι, από την αρχαία κλίση. Οι δεύτεροι τύποι, νεότεροι.
Κατηγορία όπως «άπτερος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κεντρόφυγος < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα κεντρόφυξ, κεντρό- + φυγ- (φεύγω), εν μέρει,[1] ως λόγιο δάνειο από τη γαλλική centrifuge) [2]

Προφορά
ΔΦΑ : /cenˈdɾo.fi.ɣos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κε‐ντρό‐φυ‐γος

Επίθετο

κεντρόφυγος, -ος/η, -ο

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    κεντρόφυγος

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
  2. κεντρόφυγος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.