κακοκουρεμένος
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | ο | κακοκουρεμένος | η | κακοκουρεμένη | το | κακοκουρεμένο |
| γενική | του | κακοκουρεμένου | της | κακοκουρεμένης | του | κακοκουρεμένου |
| αιτιατική | τον | κακοκουρεμένο | την | κακοκουρεμένη | το | κακοκουρεμένο |
| κλητική | κακοκουρεμένε | κακοκουρεμένη | κακοκουρεμένο | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | οι | κακοκουρεμένοι | οι | κακοκουρεμένες | τα | κακοκουρεμένα |
| γενική | των | κακοκουρεμένων | των | κακοκουρεμένων | των | κακοκουρεμένων |
| αιτιατική | τους | κακοκουρεμένους | τις | κακοκουρεμένες | τα | κακοκουρεμένα |
| κλητική | κακοκουρεμένοι | κακοκουρεμένες | κακοκουρεμένα | |||
| Κατηγορία όπως «αγαπημένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
- κακοκουρεμένος < κακο- + μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος κουρεύω
Προφορά
- ΔΦΑ : /ka.ko.ku.ɾeˈme.nos/
Αντώνυμα
Μεταφράσεις
κακοκουρεμένος
|
|
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.