θᾶκος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	θᾶκος	οἱ	θᾶκοι
γενική	τοῦ	θάκου	τῶν	θάκων
δοτική	τῷ	θάκῳ	τοῖς	θάκοις
αιτιατική	τὸν	θᾶκον	τοὺς	θάκους
κλητική ὦ!		θᾶκε		θᾶκοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θάκω
γεν-δοτ	τοῖν		θάκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

θᾶκος < → λείπει η ετυμολογία

θᾶκος, -ου αρσενικό αττικός τύπος

κάθισμα
έδρα
θώκος, έδρα αξιώματος
συνεδρίαση, βουλή
απόπατος, αφοδευτήριο
※ Θεόφραστος, Χαρακτήρες, ιδ'
καὶ πολλὰ φαγὼν καὶ τῆς νυκτὸς ἐπὶ θάκου ἀνιστάμενος ἀποπλανώμενος ὑπὸ κυνὸς τῆς τοῦ γείτονος δηχθῆναι.

με θακ- ή και θωκ-

→ και δείτε τη λέξη θῶκος για θέμα θωκ-

θᾶκος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
θᾶκος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
θᾶκος σελ. 529 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.