θυμιατήρι
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | θυμιατήρι | τα | θυμιατήρια |
| γενική | του | θυμιατηριού | των | θυμιατηριών |
| αιτιατική | το | θυμιατήρι | τα | θυμιατήρια |
| κλητική | θυμιατήρι | θυμιατήρια | ||
| Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. | ||||
| Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
- θυμιατήρι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική θυμιατήρι(ν) < αρχαία ελληνική θυμιατήριον < θυμιατός < θυμιάω / θυμιῶ
Προφορά
- ΔΦΑ : /θi.mɲaˈti.ɾi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : θυ‐μια‐τή‐ρι
Συνώνυμα
Συγγενικά
- → δείτε τη λέξη θυμιατίζω
Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)
Ετυμολογία
- θυμιατήρι < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική θυμιατήριον
- θυμιαντήρι
- θυμιατήριν
Συνώνυμα
- θυμιατόν
Συγγενικά
- → δείτε τη λέξη θυμιατίζω
Πηγές
- θυμιατήρι - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.