θεούσα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η θεούσα οι θεούσες
      γενική της θεούσας των θεουσών
    αιτιατική τη θεούσα τις θεούσες
     κλητική θεούσα θεούσες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεούσα < θε(ός) + -ούσα[1]

Ουσιαστικό

θεούσα θηλυκό (μειωτικό, ειρωνικό) (αρσενικό θεούσος)

  1. η θρησκόληπτη γυναίκα, αυτή που ασχολείται υπερβολικά με τη θρησκεία και της οποίας στερεοτυπικά η συμπεριφορά και εμφάνιση είναι πολύ συντηρητική
    ↪ Η θεολόγος μας είναι πολύ θεούσα. Όλη την ώρα σταυροκοπιέται.
  2. (μεταφορικά) άτομο το οποίο είναι (ή παριστάνει ότι είναι) σε υπερβολικό βαθμό θρήσκο ή ηθικό
    ↪ Τσακώθηκα πάλι με τη θεούσα της τάξης για τον Χάρι Πότερ.
  3. (επιθετικοποιημένο)
    ↪ Έπρεπε να πάω στη θεούσα γειτόνισσα γιατί ξέχασα τα κλειδιά μου.

Μεταφράσεις
    θρησκόληπτη γυναίκα
    μεταφορική έννοια

Πηγές

Αναφορές
  1. θεούσα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.