εξάλειψη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η εξάλειψη οι εξαλείψεις
      γενική της εξάλειψης* των εξαλείψεων
    αιτιατική την εξάλειψη τις εξαλείψεις
     κλητική εξάλειψη εξαλείψεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εξαλείψεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εξάλειψη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἐξάλειψ(ις) (σοβάτισμα, καταστροφή) + -η. Μορφολογικά, ἐξ + ἀλειφ- -σις.

Προφορά
ΔΦΑ : /eˈksa.li.psi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξά‐λει‐ψη

Ουσιαστικό

εξάλειψη θηλυκό

  1. εξαφάνιση, το αποτέλεσμα του εξαλείφω
  2. (νομικός όρος) κατάργηση[1]

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη αλείφω

Μεταφράσεις
    εξάλειψη

Αναφορές
  1. εξάλειψη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.