ενιαυτός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο ενιαυτός οι ενιαυτοί
      γενική του ενιαυτού των ενιαυτών
    αιτιατική τον ενιαυτό τους ενιαυτούς
     κλητική ενιαυτέ ενιαυτοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ενιαυτός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐνιαυτός (έτος, επέτειος) αβέβαιης ετυμολογίας

Προφορά
ΔΦΑ : /e.ni.aˈftos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐νι‐αυ‐τός

Ουσιαστικό

ενιαυτός αρσενικό

  1. (αρχαιοπρεπές) έτος, χρονιά, το ημερολογιακό έτος
    ↪ oι δώδεκα μήνες του ενιαυτού
    ※  Άρθρ. 10.-Το ημερολόγιον και το των απογραφών βιβλίον πρέπει να μονογραφώνται και να θεωρώνται άπαξ του ενιαυτού.
    Απόσπασμα εμπορικού νόμου. Κωνσταντίνος Κουλογιάννης, άρθρο «Η τήρηση των εμπορικών-λογιστικών βιβλίων από το 1835 έως το 1948 - Ο εμπορικός νόμος και το χαρτόσημο» taxheaven.gr, 2019.02.34.
  2. (κατ’ επέκταση) επέτειος

Εκφράσεις

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ενιαυτός

Πηγές
  • Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.