εκπολιτίζω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - εκπολιτίζω < εκ- + πολιτ(ισμός) + -ίζω, μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική civiliser[1] (μαρτυρείται από το 1856)
Προφορά
Προφορά- ΔΦΑ : /ek.po.liˈti.zo/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : εκ‐πο‐λι‐τί‐ζω
εκπολιτίζω , πρτ.: εκπολίτιζα, στ.μέλλ.: θα εκπολιτίσω, αόρ.: εκπολίτισα, παθ.φωνή: εκπολιτίζομαι, μτχ.π.π.: εκπολιτισμένος
- μεταφέρω τα επιτεύγματα ενός (θεωρούμενου) πιο ανεπτυγμένου πολιτισμού σε έναν λαό που θεωρείται απολίτιστος ή καθυστερημένος
- μετατρέπω κάποιον άγριο σε πολιτισμένο
Συγγενικά
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | εκπολιτίζω | εκπολίτιζα | θα εκπολιτίζω | να εκπολιτίζω | εκπολιτίζοντας | |
| β' ενικ. | εκπολιτίζεις | εκπολίτιζες | θα εκπολιτίζεις | να εκπολιτίζεις | εκπολίτιζε | |
| γ' ενικ. | εκπολιτίζει | εκπολίτιζε | θα εκπολιτίζει | να εκπολιτίζει | ||
| α' πληθ. | εκπολιτίζουμε | εκπολιτίζαμε | θα εκπολιτίζουμε | να εκπολιτίζουμε | ||
| β' πληθ. | εκπολιτίζετε | εκπολιτίζατε | θα εκπολιτίζετε | να εκπολιτίζετε | εκπολιτίζετε | |
| γ' πληθ. | εκπολιτίζουν(ε) | εκπολίτιζαν εκπολιτίζαν(ε) |
θα εκπολιτίζουν(ε) | να εκπολιτίζουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | εκπολίτισα | θα εκπολιτίσω | να εκπολιτίσω | εκπολιτίσει | ||
| β' ενικ. | εκπολίτισες | θα εκπολιτίσεις | να εκπολιτίσεις | εκπολίτισε | ||
| γ' ενικ. | εκπολίτισε | θα εκπολιτίσει | να εκπολιτίσει | |||
| α' πληθ. | εκπολιτίσαμε | θα εκπολιτίσουμε | να εκπολιτίσουμε | |||
| β' πληθ. | εκπολιτίσατε | θα εκπολιτίσετε | να εκπολιτίσετε | εκπολιτίστε | ||
| γ' πληθ. | εκπολίτισαν εκπολιτίσαν(ε) |
θα εκπολιτίσουν(ε) | να εκπολιτίσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω εκπολιτίσει | είχα εκπολιτίσει | θα έχω εκπολιτίσει | να έχω εκπολιτίσει | ||
| β' ενικ. | έχεις εκπολιτίσει | είχες εκπολιτίσει | θα έχεις εκπολιτίσει | να έχεις εκπολιτίσει | ||
| γ' ενικ. | έχει εκπολιτίσει | είχε εκπολιτίσει | θα έχει εκπολιτίσει | να έχει εκπολιτίσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε εκπολιτίσει | είχαμε εκπολιτίσει | θα έχουμε εκπολιτίσει | να έχουμε εκπολιτίσει | ||
| β' πληθ. | έχετε εκπολιτίσει | είχατε εκπολιτίσει | θα έχετε εκπολιτίσει | να έχετε εκπολιτίσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν εκπολιτίσει | είχαν εκπολιτίσει | θα έχουν εκπολιτίσει | να έχουν εκπολιτίσει |
| |
Αναφορές
Αναφορές- εκπολιτίζω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.