διστάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διστάζω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διστάζω

Προφορά

ΔΦΑ : /ðiˈsta.zo/
τυπογραφικός συλλαβισμός: διστάζω

Ρήμα

διστάζω, αόρ.: δίστασα (χωρίς παθητική φωνή)

  • το να μην είμαι σίγουρος/-η
      "Γιατί διστάζεις;" ρώτησε ο Νικήτας που μ' έβλεπε αναποφάσιστη. (Διδώ Σωτηρίου, Εντολή, 1976 [μυθιστόρημα])

Συγγενικά

Κλίση

Μεταφράσεις



Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

διστάζω < *δι-στός (που στέκεται ανάμεσα, ταλαντευόμενος) < (δίς) δι- + στ- (μεταπτωτική βαθμίδα όπως και στο ἵστημι) + -άζω [1]

Ρήμα

διστάζω

  • αμφιβάλλω, διστάζω
      4oς αιώνας πκε Αριστοτέλης, Ἠθικὰ Νικομάχεια, (1146b)
    ἔνιοι γὰρ τῶν δοξαζόντων οὐ διστάζουσιν, ἀλλ᾽ οἴονται ἀκριβῶς εἰδέναι.
    γιατί κάποιοι από τους ανθρώπους που έχουν μόνο γνώμες δεν έχουν μέσα τους καμιά αμφιβολία και πιστεύουν ότι έχουν ακριβή γνώση.
    Μετάφραση (2006), Δημήτριος Λυπουρλής @greek-language.gr


Συγγενικά


Αναφορές

Πηγές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.