διαπραγμάτευση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η διαπραγμάτευση οι διαπραγματεύσεις
      γενική της διαπραγμάτευσης* των διαπραγματεύσεων
    αιτιατική τη διαπραγμάτευση τις διαπραγματεύσεις
     κλητική διαπραγμάτευση διαπραγματεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαπραγματεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαπραγμάτευση < διαπραγματεύ(ομαι) + ση < αρχαία ελληνική διαπραγματεύομαι (δια- πραγματεύομαι)[1]

Ουσιαστικό

διαπραγμάτευση θηλυκό

  1. η συζήτηση μεταξύ πωλητή και αγοραστή προκειμένου να οριστεί η τιμή του υπό πώληση αγαθού
  2. η συζήτηση που γίνεται μεταξύ δύο ή περισσότερων πλευρών που διαφωνούν σε κάτι με σκοπό την εξεύρεση μιας αποδεκτής λύσης μετά από αμοιβαίες υποχωρήσεις
  3. η ανάπτυξη ενός επιστημονικού ή κοινωνικού ή άλλου θέματος, η ανάλυση

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    διαπραγμάτευση μιας τιμής
    διαπραγμάτευση προς εύρεση κοινής λύσης

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.