διάπλους

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο διάπλους οι διάπλοι
      γενική του διάπλου των διάπλων
    αιτιατική τον διάπλου
& διάπλουν		 τους διάπλους
     κλητική διάπλου διάπλοι
Ο τύπος της αιτιατικής ενικού σε -ουν, από την αρχαία κλίση.
Κατηγορία όπως «απόπλους» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάπλους < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διάπλους, διάπλοος < διά + πλοῦς (πλόος). Συγχρονικά αναλύεται σε διά- + πλους

Ουσιαστικό

διάπλους αρσενικό

  • (ναυτικός όρος) η διέλευση θαλάσσιας έκτασης, ή πορθμού με πλωτό μέσο
    ο πρώτος διάπλους του Ατλαντικού έγινε από τον Κολόμβο

Αντώνυμα

Μεταφράσεις
    διάπλους

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

διάπλους

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.