διάολος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διάολος	οι	διάολοι & διαόλοι
γενική	του	διαόλου	των	διαόλων
αιτιατική	τον	διάολο	τους	διαόλους
κλητική		διάολε		διάολοι & διαόλοι
Και προφορικός πληθυντικός, οι διαόλοι.
Κατηγορία όπως «άνθρωπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διάολος < διάβολος με αποβολή του β

διάολος αρσενικό

άι στο διάολο!, α στο διάλο
διάολε! (επιφωνηματικά)
διαόλου κάλτσα: για κάποιον που είναι εξαιρετικά επιτήδειος και πάντα τα καταφέρνει
πάω κατά διαόλου: εξελίσσομαι αρνητικά, αποτυγχάνω
τι (στο) διάολο;
στου διαόλου τη μάνα

→ και δείτε δείτε εκφράσεις στο διάβολος και διάλος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.