δεδικασμένο

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ðe.ði.kaˈzme.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δε‐δι‐κα‐σμέ‐νο

Ετυμολογία 1

δεδικασμένο: ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο της μετοχής δεδικασμένος: αρχαία ελληνική δεδικασμένον, μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος δικάζω (ουδέτερο), μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική chose jugée[1]

Ουσιαστικό

δεδικασμένο ουδέτερο

(νομικός όρος) η δέσμευση που απορρέει από μια τελεσίδικη δικαστική απόφαση
(νομικός όρος) δικαστική απόφαση που δεν μπορεί να ακυρωθεί από άλλη και αποτελεί νόμο για την έκδοση απόφασης σε παρόμοια υπόθεση
↪ το δεδικασμένο μεταξύ διαδίκων

Συγγενικά

→ δείτε τις λέξεις δικάζω και δίκη

Μεταφράσεις

δεδικασμένο

αγγλικά : precedent ^(en)
γαλλικά : chose jugée ^(fr)

Ετυμολογία 2

δεδικασμένο: κλτικός τύπος

Κλιτικός τύπος μετοχής

δεδικασμένο

ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δεδικασμένος

Αναφορές

δεδικασμένο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.