γεωτεχνική

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

γεωτεχνική < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική géotechnique[1] < géo- (γεω-) + technique (τεχνική) < αρχαία ελληνική γῆ, τεχνικός, τέχνη

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝe.o.te.xniˈci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γε‐ω‐τε‐χνι‐κή

ομόηχο: γεωτεχνικοί

Ουσιαστικό

γεωτεχνική θηλυκό

(γεωλογία) κλάδος της γεωλογίας που μελετά το έδαφος σε σχέση με τις κατασκευές που γίνονται σ' αυτό

Κλιτικός τύπος επιθέτου

γεωτεχνική

ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του γεωτεχνικός

Αναφορές

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.