γενέσιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	γενέσιος	τὸ	γενέσιον
γενική	τοῦ/τῆς	γενεσίου	τοῦ	γενεσίου
δοτική	τῷ/τῇ	γενεσίῳ	τῷ	γενεσίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	γενέσιον	τὸ	γενέσιον
κλητική ὦ!		γενέσιε		γενέσιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	γενέσιοι	τὰ	γενέσιᾰ
γενική	τῶν	γενεσίων	τῶν	γενεσίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	γενεσίοις	τοῖς	γενεσίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	γενεσίους	τὰ	γενέσιᾰ
κλητική ὦ!		γενέσιοι		γενέσιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	γενεσίω	τὼ	γενεσίω
γεν-δοτ	τοῖν	γενεσίοιν	τοῖν	γενεσίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

γενέσιος < ἐγενόμην, αόριστος β' του γίγνομαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵenh₁-

γενέσιος, -ος, -ον

συνώνυμο του γενέθλιος: που ανήκει ή αναφέρεται στη γέννηση ή στο γένος κάποιου

Γενέσιος: επίθετο του Ποσειδώνος
(ουδέτερο, μόνο στον ενικό) Γενέσιον: ναός που τιμάται η γέννηση κάποιου θεού (συνήθως του Ποσειδώνα)
(ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό) γενέσια: ημέρα εορτής των γενεθλίων κάποιου (συνήθως νεκρού)

γενέσιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
γενέσιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.