βῶλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ ὁ	βῶλος	αἱ οἱ	βῶλοι
γενική	τῆς τοῦ	βώλου	τῶν	βώλων
δοτική	τῇ τῷ	βώλῳ	ταῖς τοῖς	βώλοις
αιτιατική	τὴν τὸν	βῶλον	τὰς τοὺς	βώλους
κλητική ὦ!		βῶλε		βῶλοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βώλω
γεν-δοτ	τοῖν		βώλοιν
Αργότερα, αρσενικό.
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «νῆσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

βῶλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *bol- (βολβός)

βῶλος θηλυκό (σπανιότερα αρσενικό)

βῶλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
βῶλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.