βούκινο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το βούκινο τα βούκινα
      γενική του βούκινου των βούκινων
    αιτιατική το βούκινο τα βούκινα
     κλητική βούκινο βούκινα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Buccinum undatum

Ετυμολογία

βούκινο < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική βούκινον < λατινική bucina [1] < bos (βόδι) + cano (τραγουδώ)

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈvu.ci.no/

Ουσιαστικό

βούκινο ουδέτερο

  1. χάλκινη (ή από άλλο υλικό) σάλπιγγα, την οποία αρχικά χρησιμοποιούσαν κατά τους Βυζαντινούς χρόνους σαν κάλεσμα στη μάχη, αλλά και για να δίνονται διαταγές κατά την διάρκεια της μάχης, αφού ο θόρυβος ήταν απαγορευτικός για τη χρήση άλλου μέσου.
  2. (ζωολογία) είδος οστρακόδερμου (Buccinum undatum)

Εκφράσεις
  • κάνω βούκινο (κάποιον ή κάτι): λέω σε πολύ κόσμο κάποιο μυστικό που συνήθως εκθέτει κάποιον
    • κάτσε καλά, γιατί θα σε κάνω βούκινο
    • της είπα το πρόβλημά μου και εκείνη το έκανε βούκινο σε όλη τη γειτονιά

Μεταφράσεις
    είδος σάλπιγγας
    είδος οστρακόδερμου
    κάνω βούκινο

Αναφορές
  1. βούκινο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.