βατήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
βᾰτηρ-
ονομαστική ὁ βατήρ οἱ βατῆρες
      γενική τοῦ βατῆρος τῶν βατήρων
      δοτική τῷ βατῆρῐ τοῖς βατῆρσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν βατῆρᾰ τοὺς βατῆρᾰς
     κλητική ὦ! βατήρ βατῆρες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  βατῆρε
γεν-δοτ τοῖν  βατήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βατήρ < βαίνω, βατ- < βάω

Ουσιαστικό

βατήρ αρσενικό

  1. το κατώφλι
  2. η βακτηρία
  3. βαλβίδα
  4. εφαλτήριο, βατήρας
  5. (ελληνιστική σημασία) τμήμα του μουσικού οργάνου της λύρας, του αυλού
  6. (ελληνιστική σημασία) εκείνος που βαδίζει (μεταγενέστερη σημασία)

Εκφράσεις
  • ἐπ᾽ αὐτὸν ἥκεις τὸν βατήρα τῆς θύρας: (παροιμία) όταν κάποιος βρίσκει το κλειδί σε ένα πρόβλημα, όταν πετυχαίνει το στόχο με ακρίβεια, την ουσία του ζητήματος

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις βαίνω και βάω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.