αποκαθήλωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποκαθήλωση	οι	αποκαθηλώσεις
γενική	της	αποκαθήλωσης*	των	αποκαθηλώσεων
αιτιατική	την	αποκαθήλωση	τις	αποκαθηλώσεις
κλητική		αποκαθήλωση		αποκαθηλώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποκαθηλώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αποκαθήλωση < μεσαιωνική ελληνική ἀποκαθήλωσις < ἀποκαθηλόω < ἀπό + (ελληνιστική κοινή) καθηλόω < κατά + αρχαία ελληνική ἧλος

αποκαθήλωση θηλυκό

αποκαθήλωση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.