απάρνηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απάρνηση	οι	απαρνήσεις
γενική	της	απάρνησης*	των	απαρνήσεων
αιτιατική	την	απάρνηση	τις	απαρνήσεις
κλητική		απάρνηση		απαρνήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, απαρνήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

απάρνηση < (ελληνιστική κοινή) ἀπάρνησις

απάρνηση θηλυκό

απάρνηση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.