εγκατάλειψη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η εγκατάλειψη οι εγκαταλείψεις
      γενική της εγκατάλειψης* των εγκαταλείψεων
    αιτιατική την εγκατάλειψη τις εγκαταλείψεις
     κλητική εγκατάλειψη εγκαταλείψεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εγκαταλείψεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εγκατάλειψη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐγκατάλειψις (υπόλειμμα) (-σις > -ση) < ἐγκαταλείπω[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /eŋ.ɡaˈta.li.psi/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐γκα‐τά‐λει‐ψη
παλιότερος συλλαβισμός : εγ‐κα‐τά‐λει‐ψη

Ουσιαστικό

εγκατάλειψη θηλυκό

  1. η ενέργεια και το αποτέλεσμα του εγκαταλείπω
    ↪ η εγκατάλειψή του από τη μητέρα του τον σημάδεψε βαθιά
    ↪ καταδικάστηκε σε φυλάκιση για εγκατάλειψη θύματος τροχαίου
    ↪ αντίκρισαν στο έρημο σπίτι μια εικόνα πλήρους εγκατάλειψης

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη λείπω

Μεταφράσεις
    εγκατάλειψη

Αναφορές
  1. εγκατάλειψη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας}
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.