άρπαγας

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο άρπαγας οι άρπαγες
      γενική του άρπαγα των αρπάγων
    αιτιατική τον άρπαγα τους άρπαγες
     κλητική άρπαγα άρπαγες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άρπαγας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἅρπαξ από την αιτιατική «τόν ἅρπαγα». Από εκεί και το μεσαιωνικό ἅρπαγας [1][2]

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈaɾ.pa.ɣas/
τυπογραφικός συλλαβισμός : άρ‐πα‐γας

Ουσιαστικό

άρπαγας αρσενικό

  1. αυτός που αρπάζει
  2. κλέφτης, σφετεριστής
  3. πλεονέκτης

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη αρπάζω

Μεταφράσεις
    άρπαγας

Αναφορές
  1. άρπαγας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. αρπάζω - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.