Μακεδών

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

Μακεδών < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Μακεδών αρσενικό ή θηλυκό

Πηγές
  • Ντίνας, Κ. 1995. Kοζανίτικα επώνυμα (1759-1916). Kοζάνη: Iνστιτούτο Bιβλίου και Aνάγνωσης (Yπουργείο Πολιτισμού-Δήμος Kοζάνης)


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ/ἡ Μακεδών οἱ/αἱ Μακεδόνες
      γενική τοῦ/τῆς Μακεδόνος τῶν Μακεδόνων
      δοτική τῷ/τῇ Μακεδόνῐ τοῖς/ταῖς Μακεδόσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν/τὴν Μακεδόνᾰ τοὺς/τὰς Μακεδόνᾰς
     κλητική ὦ! Μακεδών Μακεδόνες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  Μακεδόνε
γεν-δοτ τοῖν  Μακεδόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κανών' όπως «κανών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Μακεδών < μακεδνός[1] (μακρύς, ψηλός) ή Μακέτης / Μακέται + -ών < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *meh₂ḱ- (μακρύς, λεπτός) ή προελληνική [2]
«Συνεπώς, το τοπωνύμιο θα σήμαινε αρχικώς “μακρινή χώρα” ή “υψηλά κείμενη (βό­ρεια) χώρα”»[1] ή οι Μακεδόνες θα ήταν οι «ορεινοί» (Hochländer / Highlanders).[3]

Ουσιαστικό

Μᾰκεδών αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκά: Μακεδονία, Μακεδονίς, Μακεδόνισσα, Μακεδονῖτις)

Σημειώσεις
  • για του ουσιαστικό γῆ, πάντοτε γῆ Μακεδών

Συνώνυμα

Παράγωγα

Αναφορές
  1. «Μακεδονία» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
  2. Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
  3. Hjalmar Frisk, Griechisches Etymologisches Wörterbuch, Χαϊδελβέργη 1970, σελ. 2163, λήμμα: μακεδνός

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.