Αναγέννηση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική η Αναγέννηση
      γενική της Αναγέννησης*
    αιτιατική την Αναγέννηση
     κλητική Αναγέννηση
* παλιότερος λόγιος τύπος, Αναγεννήσεως
Δείτε και αναγέννηση.
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Αναγέννηση < αναγέννηση, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική Renaissance [1]

Ουσιαστικό

Αναγέννηση θηλυκό

  1. (ευρωπαϊκή ιστορία) η ιστορική περίοδος του Ευρωπαϊκού πολιτισμού, μετά το τέλος του Μεσαίωνα (15ος αιώνας) έως το τέλος του 16ου αιώνα, η οποία χαρακτηρίζεται από την ανανέωση των γραμμάτων, των επιστημών και των τεχνών, υπό την επιρροή της κλασικής (ελληνικής και ρωμαϊκής) αρχαιότητας
  2. (γενικότερα) → δείτε τη λέξη αναγέννηση

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη αναγέννηση

Μεταφράσεις
    Αναγέννηση
  1. Αναγέννηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.