verge

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
verge	verges

verge ^(en)

ράβδος, ενδεικτική αξιώματος (→ δείτε τη λέξη verger)
όριο, σύνορο, μεταίχμιο
(μεταφορικά) στο χείλος, κοντεύω, είμαι πολύ κοντά σε κάποιο όριο
↪ He brought the country to the verge of war.
Έφερε τη χώρα στο χείλος του πολέμου.

↪ She was on the verge of crying.
Κόντευε να κλάψει.

↪ She brought him to the verge of madness.
Κόντεψε να τον τρελάνει.

≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη brink

Εκφράσεις

on the verge of

Ρήμα

ενεστώτας	verge
γ΄ ενικό ενεστώτα	verges
αόριστος	verged
παθητική μετοχή	verged
ενεργητική μετοχή	verging

verge ^(en)

συνορεύω, πλησιάζω, κοντεύω (πχ για μεγέθη)

Πηγές

verge (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
verge (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 464. ISBN 9780194325684., λήμμα: κοντεύω

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

verge < λατινική virga

Προφορά

ΔΦΑ : /vɛʁʒ/

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
verge	verges

verge ^(fr) θηλυκό

η γιάρδα
ξύλινο ή μεταλλικό στέλεχος, ράβδος, βέργα
το πέος

Ιταλικά (it)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

ενικός	πληθυντικός
verga	verge

verge ^(it)

πληθυντικός αριθμός του verga

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.