novus

Λατινικά (la)

novus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *néwos. Συγγενές με το (αρχαία ελληνική) νέος, το σανσκριτικό नव (náva) και το αρχαίο αγγλικό nīwe (αγγλικά new)

novus ^(la)

	ενικός			πληθυντικός
	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*
ονομαστική	novus	nova	novum	novī	novae	nova
γενική	novī	novae	novī	novōrum	novārum	novōrum
δοτική	novō	novae	novō	novīs	novīs	novīs
αιτιατική	novum	novam	novum	novōs	novās	nova
κλητική	nove	nova	novum	novī	novae	nova
αφαιρετική	novō	novā	novō	novīs	novīs	novīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.