forcé

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

forcé < forcer

Προφορά
ΔΦΑ : /fɔʁ.se/

Επίθετο
γένος ενικός πληθυντικός
αρσενικό forcé forcés
θηλυκό forcée forcées

forcé (fr)

  1. υποχρεωτικός, αναγκαστικός, καταναγκαστικός, αναγκασμένος
    ≈ συνώνυμα: inéluctable, inévitable, nécessaire, obligatoire
    ≠ αντώνυμα: facultatif
  2. (οικείο) c'est forcé ! - σίγουρα, αναγκαστικά, οπωσδήποτε
  3. βεβιασμένος, επιτηδευμένος
    ≈ συνώνυμα: artificiel, factice
    ≠ αντώνυμα: naturel, vrai
  4. ψεύτικος, βεβιασμένος, (οικείο) τραβηγμένος από τα μαλλιά

Συγγενικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.