durus

Λατινικά (la)

durus < (κληρονομημένο) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *duh₂-ró-s (μακρύς), πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *dweh₂-

dūrus ^(la)

	ενικός			πληθυντικός
	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*
ονομαστική	durus	dura	durum	durī	durae	dura
γενική	durī	durae	durī	durōrum	durārum	durōrum
δοτική	durō	durae	durō	durīs	durīs	durīs
αιτιατική	durum	duram	durum	durōs	durās	dura
κλητική	dure	dura	durum	durī	durae	dura
αφαιρετική	durō	durā	durō	durīs	durīs	durīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)

durus - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.