Ἵππαρχος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἵππαρχος	οἱ	Ἵππαρχοι
γενική	τοῦ	Ἱππάρχου	τῶν	Ἱππάρχων
δοτική	τῷ	Ἱππάρχῳ	τοῖς	Ἱππάρχοις
αιτιατική	τὸν	Ἵππαρχον	τοὺς	Ἱππάρχους
κλητική ὦ!		Ἵππαρχε		Ἵππαρχοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἱππάρχω
γεν-δοτ	τοῖν		Ἱππάρχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἵππαρχος < ἵππαρχος < (ἵππος) ἵππ- + -αρχος (ἄρχω)

Ἵππαρχος αρσενικό

Ἵππαρχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
Ἵππαρχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.