ἰδιωφελής

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ῐδιωφελεσ-
ονομαστική ὁ/ἡ ἰδιωφελής τὸ ἰδιωφελές
      γενική τοῦ/τῆς ἰδιωφελοῦς τοῦ ἰδιωφελοῦς
      δοτική τῷ/τῇ ἰδιωφελεῖ τῷ ἰδιωφελεῖ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἰδιωφελῆ τὸ ἰδιωφελές
     κλητική ὦ! ἰδιωφελές ἰδιωφελές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἰδιωφελεῖς τὰ ἰδιωφελῆ
      γενική τῶν ἰδιωφελῶν τῶν ἰδιωφελῶν
      δοτική τοῖς/ταῖς ἰδιωφελέσῐ(ν) τοῖς ἰδιωφελέσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἰδιωφελεῖς τὰ ἰδιωφελῆ
     κλητική ὦ! ἰδιωφελεῖς ἰδιωφελῆ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἰδιωφελεῖ τὼ ἰδιωφελεῖ
      γεν-δοτ τοῖν ἰδιωφελοῖν τοῖν ἰδιωφελοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἰδιωφελής (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἰδι(o)- + -ωφελής < ὀφελής

Επίθετο

ἰδιωφελής, -ής, -ές

Αντώνυμα

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.