ἠγγυημένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	ἠγγυημένος	ἡ	ἠγγυημένη	τὸ	ἠγγυημένον
γενική	τοῦ	ἠγγυημένου	τῆς	ἠγγυημένης	τοῦ	ἠγγυημένου
δοτική	τῷ	ἠγγυημένῳ	τῇ	ἠγγυημένῃ	τῷ	ἠγγυημένῳ
αιτιατική	τὸν	ἠγγυημένον	τὴν	ἠγγυημένην	τὸ	ἠγγυημένον
κλητική ὦ!		ἠγγυημένε		ἠγγυημένη		ἠγγυημένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἠγγυημένοι	αἱ	ἠγγυημέναι	τὰ	ἠγγυημένᾰ
γενική	τῶν	ἠγγυημένων	τῶν	ἠγγυημένων	τῶν	ἠγγυημένων
δοτική	τοῖς	ἠγγυημένοις	ταῖς	ἠγγυημέναις	τοῖς	ἠγγυημένοις
αιτιατική	τοὺς	ἠγγυημένους	τὰς	ἠγγυημένᾱς	τὰ	ἠγγυημένᾰ
κλητική ὦ!		ἠγγυημένοι		ἠγγυημέναι		ἠγγυημένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἠγγυημένω	τὼ	ἠγγυημένᾱ	τὼ	ἠγγυημένω
γεν-δοτ	τοῖν	ἠγγυημένοιν	τοῖν	ἠγγυημέναιν	τοῖν	ἠγγυημένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ἠγγυημένος

μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος ἐγγυάω (παθητικό: ἐγγυάομαι / ἐγγυῶμαι)
νέα ελληνικά: εγγυημένος

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.