Ἐρυθραῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ Ἐρυθραῖος ἡ Ἐρυθραίᾱ τὸ Ἐρυθραῖον
      γενική τοῦ Ἐρυθραίου τῆς Ἐρυθραίᾱς τοῦ Ἐρυθραίου
      δοτική τῷ Ἐρυθραίῳ τῇ Ἐρυθραίᾳ τῷ Ἐρυθραίῳ
    αιτιατική τὸν Ἐρυθραῖον τὴν Ἐρυθραίᾱν τὸ Ἐρυθραῖον
     κλητική ὦ! Ἐρυθραῖε Ἐρυθραίᾱ Ἐρυθραῖον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ Ἐρυθραῖοι αἱ Ἐρυθραῖαι τὰ Ἐρυθραῖᾰ
      γενική τῶν Ἐρυθραίων τῶν Ἐρυθραίων τῶν Ἐρυθραίων
      δοτική τοῖς Ἐρυθραίοις ταῖς Ἐρυθραίαις τοῖς Ἐρυθραίοις
    αιτιατική τοὺς Ἐρυθραίους τὰς Ἐρυθραίᾱς τὰ Ἐρυθραῖᾰ
     κλητική ὦ! Ἐρυθραῖοι Ἐρυθραῖαι Ἐρυθραῖᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ Ἐρυθραίω τὼ Ἐρυθραίᾱ τὼ Ἐρυθραίω
      γεν-δοτ τοῖν Ἐρυθραίοιν τοῖν Ἐρυθραίαιν τοῖν Ἐρυθραίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Ἐρυθραῖος < Ἐρυθρ(αί) (της Ιωνίας) + -αῖος

Επίθετο

Ἐρυθραῖος, -α, -ον

  • που προέρχεται από τις Ερυθρές ή σχετίζεται μ' αυτές
    ※  τὸ ἐθνικὸν Ἐρυθραῖος καὶ Ἐρυθραία καὶ Ἐρυθραῖον. καί ἐστιν ἄκρα <Ἐρυθρά> τῆς Λιβύης, ὡς Ἀρτεμίδωρος ἑβδόμῃ γεωγραφουμένων. (Στέφανος Γραμματικός, Ἐθνικά, 280, 3-5)

Ουσιαστικό

Ἐρυθραῖος, -ου αρσενικό (θηλυκό Ἐρυθραία) [1]

Κύριο όνομα

Ἐρυθραῖος, -ου αρσενικό

Αναφορές
  1. & Ἐρυθραῖα (εννοείται, χώρα) στο λήμμα Ἐρυθραῖος - Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français (Το Μεγάλο Μπαγί: Λεξικό [αρχαίας] ελληνικής-γαλλικής), Παρίσι: Hachette.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.