ἐποπτεία

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἐποπτείᾱ αἱ ἐποπτεῖαι
      γενική τῆς ἐποπτείᾱς τῶν ἐποπτειῶν
      δοτική τῇ ἐποπτείᾳ ταῖς ἐποπτείαις
    αιτιατική τὴν ἐποπτείᾱν τὰς ἐποπτείᾱς
     κλητική ὦ! ἐποπτείᾱ ἐποπτεῖαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐποπτείᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ἐποπτείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐποπτεία < ἐποπτεύω + -εία

Ουσιαστικό

ἐποπτεία θηλυκό

  1. μύηση
  2. (ειδικότερα) (θρησκεία) η υψηλότερη βαθμίδα μύησης στα Ελευσίνια Μυστήρια
  3. (ελληνιστική κοινή) θεώρηση

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.