ἐξοχή

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἐξοχή < αρχαία ελληνική ἐξοχή

Ουσιαστικό

ἐξοχή θηλυκό

Εκφράσεις
  • κατ' ἐξοχὴν

Συγγενικά
  • ἐξοχάδες
  • ἐξοχικός
  • ἐξοχικῶς

→ και δείτε τη λέξη ἔξοχος

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἐξοχή αἱ ἐξοχαί
      γενική τῆς ἐξοχῆς τῶν ἐξοχῶν
      δοτική τῇ ἐξοχῇ ταῖς ἐξοχαῖς
    αιτιατική τὴν ἐξοχήν τὰς ἐξοχᾱ́ς
     κλητική ὦ! ἐξοχή ἐξοχαί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐξοχᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  ἐξοχαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐξοχή < ἐξέχω. Μορφολογικά αναλύεται σε ἐξ- + -οχή[1] < -οχ. μεταπτωτική βαθμίδα του ἔχω

Ουσιαστικό

ἐξοχή θηλυκό

  1. εξοχή, προεξοχή
    ≠ αντώνυμα: εἰσοχή, ἐσοχή
  2. (μεταφορικά) υπεροχή
  3. κρεατοελιά

Εκφράσεις

Συγγενικά
  • → δείτε τις λέξεις ἔξοχος και ἐξέχω

Αναφορές
  1. εξοχή - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.