ἐμπάθεια

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἐμπάθειᾰ αἱ ἐμπάθειαι
      γενική τῆς ἐμπαθείᾱς τῶν ἐμπαθειῶν
      δοτική τῇ ἐμπαθείᾳ ταῖς ἐμπαθείαις
    αιτιατική τὴν ἐμπάθειᾰν τὰς ἐμπαθείᾱς
     κλητική ὦ! ἐμπάθειᾰ ἐμπάθειαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐμπαθείᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ἐμπαθείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐμπάθεια (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἐμπαθ(ής) + -εια. [1] Μορφολογικά αναλύεται σε ἐμ- + -πάθεια. Διαφορετικό το νεοελληνικό εμπάθεια.

Ουσιαστικό

ἐμπάθεια θηλυκό

Απόγονοι

ἐμπάθεια (ελληνιστική κοινή)

⇘ νέα ελληνικά: εμπάθεια (αρνητική σημασία)
↷ αγγλικά: empathy (νεολογισμός αρχής 20ού αιώνα, θετική σημασία)

Αναφορές
  1. s.v. «εμπαθής» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.