Ἀχιλλεύς

Αυτή η σελίδα μπήκε στον κατάλογο των κλίσεων που χρειάζονται έλεγχο.
Παρατηρήσεις:  Έλεγχος όλων των επικών τύπων.

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ Ἀχιλλεύς οἱ Ἀχιλλεῖς - Ἀχιλλῆς*
      γενική τοῦ Ἀχιλλέως
Ἀχιλλέος
επικός Ἀχιλλῆος		 τῶν Ἀχιλλέων
      δοτική τῷ Ἀχιλλεῖ τοῖς Ἀχιλλεῦσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν Ἀχιλλέᾱ τοὺς Ἀχιλλέᾱς
     κλητική ὦ! Ἀχιλλεῦ Ἀχιλλεῖς - Ἀχιλλῆς*
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  Ἀχιλλῆ1 ή Ἀχιλλεῖ2
γεν-δοτ τοῖν  Ἀχιλλέοιν
* αττικός τύπος
1 όπως στη Γραμματική του Smyth
2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'βασιλεύς' όπως «βασιλεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀχιλλεύς άγνωστης ετυμολογίας. Ήδη μυκηναϊκή 𐀀𐀑𐀩𐀄 (a-ki-re-u). Πιθανόν προέλευσης από την προελληνική . Παραδοσιακά, ετυμολογήθηκε ως < *ΑχιλᾱϜος[1] < ἄχος ή ἄχος (ἀχι-) + λαός[2]

Κύριο όνομα

Ἀχιλλεύς, -έως αρσενικό

  1. ανδρικό όνομα, ο Αχιλλέας, όπως ο γιος του Πηλέα (Πηλείδης) και της θέτιδας, ή ο γιος του Αιακού (Αἰακίδης)
  2. (ελληνική μυθολογία) ημίθεος της ελληνικής μυθολογίας, ο γιος του Πηλέα (Πηλείδης)

Αναφορές
  1. Ἀχιλλεύς -  Diccionario Griego-Español (DGE en línea) [Λεξικό ελληνικών (αρχαίων) - ισπανικών online] (στα ισπανικά) του Francisco R. Adrados (Φρανθίσκο Αδράδος) & Juan Rodríguez Somolinos, έως στο λήμμα «ἔξαυος» (συντομογραφίες).
  2. G. Holland, "The name of Achilles", Glotta 71, 1993, 17-27

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.