ἄγρευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἄγρευσῐς αἱ ἀγρεύσεις
      γενική τῆς ἀγρεύσεως τῶν ἀγρεύσεων
      δοτική τῇ ἀγρεύσει ταῖς ἀγρεύσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἄγρευσῐν τὰς ἀγρεύσεις
     κλητική ὦ! ἄγρευσῐ ἀγρεύσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀγρεύσει
γεν-δοτ τοῖν  ἀγρευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄγρευσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀγρεύ(ω) + -σις. ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Α

Ουσιαστικό

ἄγρευσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)


Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.