ψιλούμαι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ψιλούμαι < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ψιλοῦμαι, συνηρημένος τύπος του ψιλόομαι, ενεργητική φωνή ψιλόω (απογυμνώνω)

Ρήμα

ψιλούμαι

(αρχαιοπρεπές) παθητική φωνή του ρήματος ψιλώνω [1]
1. (γραμματική) παίρνω το πνεύμα της ψιλής ή προφέρομαι ελαφρά, χωρίς δασεία προφορά
  ↪ υπάρχει λέξη ὤρα που ψιλούται και ὥρα που δασύνεται
  
  ≠ αντώνυμα: δασύνομαι
2. (παρωχημένο) αποψιλώνομαι, απογυμνώνομαι

Σημειώσεις

το γ΄ πρόσωπο εν χρήσει: ψιλούται (ψιλοῦται),
παρατατικός εψιλούτο (ἐψιλοῦτο) ή ψιλούνταν
οι υπόλοιποι τύποι περιφραστικά με το «παίρνω ψιλή»

Συγγενικά

ψιλούμενος

Μεταφράσεις

ψιλούμαι

→ δείτε τη λέξη ψιλώνω

Αναφορές

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Πηγές

⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.