φυτόν

ΔΦΑ : /pʰy.tón/ κλασική προφορά 5ου αιώνα

ΔΦΑ : /pʰyˈton/

ΔΦΑ : /ɸyˈton/

φυτόν < φύω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

φυτόν ουδέτερο

1. αυτό που φύεται από τη γη σε αντιδιαστολή προς τα ζώα, το φυτό

   ↪ φυτῶν ὄρχατοι (δενδρόκηποι)

   ↪ τὸν μὲν ἐγὼ θρέψασα φυτὸν ὣς γουνῷ ἀλωῆς (τον ανάθρεψα σαν δέντρο σε ψηλά αλώνια)

   ↪ φυτά ἀμπέλων

2. γενικά τα πλάσματα της δημιουργίας, οι απόγονοι, τα βλαστάρια, το γέννημα

   ↪ εἴ τις ἐμὲ καὶ σὲ καὶ τἆλλα φυτὰ (Πλάτωνας -Σοφιστής) → χρειάζεται παράθεμα

   ↪ γυναῖκες,.... ἀθλιώτατον φυτόν (οι γυναίκες ...είμαστε τα πιο δυστυχισμένα πλάσματα -Μήδεια)→ χρειάζεται παράθεμα

   ↪ εἶτ᾽ οὐ περίεργόν ἐστιν ἄνθρωπος φυτόν

   ↪ Χαρίτων φυτόν

   ↪ ...φυτόν οὐράνιον (ο άνθρωπος είναι φυτό που έχει τις ρίζες του στον ουρανό, είναι γέννημα του ουρανού)

• φυτο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα φυτο- στο Βικιλεξικό

όπως ενδεικτικά:

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

φυτόν: κλιτικός τύπος και (ουσιαστικοποιημένο)

φυτόν

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του φυτός
  1. το ξύλινο γλυπτό
  2. αυτό που είναι δημιουργημα φυσικό, γέννημα της φύσης, όχι τεχνητό
  3. (ελληνιστική σημασία) το γόνιμο

• φυτόν - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φυτόν - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.